GÜLME GÜLEM AĞLA GÖNÜL

Bir garipsin şu fanide
gülme, gülme ağla gönül
Derdin dahi çokyur senin
Gülme ,gülme ağla gönül

İşi gücü cevri cefa
Dünya kime kıldı vefa
Hani Muhammed Mustafa
Gülme, gülme ağla gönül

Ebubekir sıddık Veli
Oldur Peygamberin yari
Hani Ömer, Osman, Ali
Gülme, gülme ağla gönül

Onlar cihana geldiler,
Hep gittiler kalmadılar
Ağladılar gülmediler
Gülme, gülme ağla gönül

Bir gün ola ecel gele
Kullar kulluğundan kala
Cümle mahluk toprak ola
Gülme,gülme ağla gönül

Aşık Yunus söyler sözün
Hemen toprak beller özün
Eğer yazıneğer kışın
Gülme , gülme ağla gönül